روزی بود و روزگاری . . . باز خوانی خاطرات دور . . . ( قسمت ششم )

          ما برای تعیین محل خدمت به اداره آموزش و پرورش گرمی مراجعه کردیم ، کادر اداری خوبی داشت البته سازمان عریض و طویلی نبود شامل رییس آموزش و پرورش ( آقای محرم زاده ) - مسئول امور دفتری ( آقای نعمتی ) - نامه رسان و مستخدم ( آقای اسرافیل ) و آبدارچی و یکی دو نفر دیگر . . . اصلا ببینید ما چه اداره قشنگی داشتیم :

          من هنوز اسامی شان را بیاد دارم ! از چپ براست : اسرافیل ( مستخدم اداره ) - من - آقای قربانپور همکار من - آقای محرم زاده رییس اداره - آقای نعمتی ( دفتردار) - آقای فاضلی مدیر دبستان خواجه نصیر و پسرش - آبدارچی اداره

          رویهمرفته کادر اداری ما آدم های خوبی بودند ولی برای تعیین محل حدمت دستشان بسته بود و آن نامرد اولی ما را با قلاب سنگ به جایی پرتاب کرده بود که آقای محرم زاده دستش بسته بود الان بعد از 50 سال من هنوز آدم های خوب و بد را فراموش نکرده ام آقایان محرم زاده و نعمتی جزو افرادی بودند که من همیشه با احترام از ایشان یاد میکنم و برای من جزو بهترین خاطراتم بودند و این قانون طبیعت است .

ما را به روستای امستان دادن که در نوار مرز شوروی بود :

          چشم انداز طبیعی روستا زیبا بود ولی . . .

(بقیه در قسمت بعدی )